روش اتصال لوله های پیویسی با چسب
۱) لوله را بهاندازه تعیینشده علامتگذاری کرده و در جهت عمود بر محور لوله برش داده شود. پلیسههای داخل و خارج لوله را باید تمیز کرد.
۲) روی سطح بیرونی لوله و همچنین سطح مادگی اتصال با پارچه تمیز، پاک شود بطوریکه هیچگونه آلودگی شامل روغن، رطوبت و غیره روی آن نباشد. برای این منظور میتوان از پارچه آغشته به متیلاتیلکتون استفاده نمود. در این خصوص مواد خاص دیگری نیز توصیهشده که بر اساس توصیههای سازنده قابلاستفاده است. تمیز نبودن سطوح باعث عدم چسبندگی مناسب میشود و طول عمر شبکه لولهکشی را کاهش میدهد.
۳) سایز لوله را با اتصال مطابقت داده و از عدم دوپهن بودن آنها اطمینان حاصل شود.
۴) به منظور ایجاد اتصال مناسب و رفع صیقل بودن محل اتصال، از یکلایه آستر(Primer) استفاده شود. همچنین از سمباده کاغذی برای این منظور میتوان استفاده کرد.
۵) سطح داخل مادگی و خارجی لوله توسط قلممو، کاردک یا فرچه مخصوص با چسب آغشته شود و بلافاصله لوله و اتصال داخل یکدیگر قرار گیرند تا حبابهای هوا خارج شود و چسب بهطور یکنواخت پخش شود. برای اطمینان کامل از صحت این اتصال، مقداری چسب باید از محل بیرون بزند. در این صورت چسب خارج شده بایستی توسط پارچه تمیز از اطراف لوله پاک شود. از مصرف بیشاز اندازه چسب بطوریکه از مادگی به داخل شبکه لوله راه پیدا کند اجتناب شود.
۶) چسب مورد استفاده نباید حالت سفتی داشته باشد. همچنین فضای کاری نباید دمایی کمتر از ۴ و بیشتر از ۴۰ درجه سانتیگراد داشته باشد.
۷) اتصال تا حدود دو دقیقه در حالت گیرایش است و لذا نباید حرکت کند. پسازآن تا حدود ۳۰ دقیقه بایستی به حالت عادی رها گردد تا کاملا محکم شود. معمولا اتصال پس از گذشت ۴۸ ساعت به مقاومت کامل میرسد و میتوان تست شبکه لولهکشی را انجام داد.
طراحی لوله کشی آب باران
الف) اطلاعات پیش از طراحی
1 )پیش از طراحی باید اطلاعات کافی از محوطه خارج از ساختمان و چگونگی اتصال لوله اصلی آب باران که از ساختمان یا ملک خارج
میشود به شبکه آب باران شهری، یا چاه جاذب درمحوطه خصوصی ساختمان (یا ملک) یا هر روش دفع دیگر بدست آید.
2 )در صورتی که دفع آب باران در خارج از ساختمان (یا ملک) باشد باید لوله اصلی آب باران خروجی از ساختمان (یا ملک) با توجه به روش
دفع آب باران مشخص شود.
3 )مقدار حداکثر بارندگی ظرف یک ساعت در محل ساختمان برای دوره برگشت حداقل سی سال باید از آمارهای رسمی بدست آید.
ب) طراحی لوله کشی آب باران ساختمان باید طبق روشهای مهندسی مورد تأئید انجام شود.
1 )روش های مهندسی برای اندازه گذاری لوله ها و دیگر اجزای لوله کشی باید مورد تأیید قرار گیرد.
پ( لوله کشی آب باران ساختمان شامل کفشوهای آب باران بام(یا سطوح دیگر باران گیر ساختمان) لوله های قائم و لوله های اصلی افقی باید
با رعایت اهداف زیر طراحی شود :
1 )جریان آب باران در لوله ها بطور ثقلی صورت گیرد.
2 )لوله کشی باید آب باران را سریع، آرام، بدون صدا، مزاحمت، نشت و آسیب رساندن به لوله ها و دیگر اجزای لوله کشی به سمت نقطه
خروج از ساختمان (یا ملک) هدایت کند. در کلیه مسیرها و در جهت جریان آب باران نصب تبدیل برای تقلیل قطر مجاز نیست.
3 )به منظور تمیز کردن و رفع گرفتگی احتمالی لوله ها و فیتینگ ها باید دریچه هایی درمحل های مناسب و با دسترسی آسان در لوله کشی
آب باران پیش بینی شود.
4 )پیش بینی های لازم برای جلوگیری از هرگونه آسیب، خوردگی و فرسودگی لوله ها به عمل آید.
5 )اگر لوله های پلیمری روکار نصب شوند نباید در معرض تابش مستقیم نور آفتاب باشند.
منبع: مبحث ۱۶ مقررات ملی ساختمان
